PROBLEM PODOBIEŃSTWA
Ostra dychotomizacja ludzi z otoczenia społecznego występuje tym bardziej „im bardziej obciążony wartościowaniem jest wymiar na którym dokonuje się i- porównań” (Reykowski J., 1979, s. 179).Problem podobieństwa do innych ludzi zajmuje szczególne miejsce w pracach J. Reykowskiego, który wysunął hipotezę, że spostrzeganie innych ludzi jako podobnych do siebie sprzyja działaniom prospołecznym (1976, 1976a) i blokuje lub osłabia agresję wobec osób podobnych (1977). Charakteryzując system tzw. sieci poznawczej będącej zapisem doświadczenia jednostki, Reykowski zwraca uwagę, że jej budowa może sprzyjać znacznemu zróżnicowaniu między kategorią „ja(my)-oni” lub może powodować dostrzeganie podobieństwa między „ja(my)” i szerokim kręgiem ludzi.