Doświadczenia zawarte w ocenie samego siebie stanowią podstawę do rozróżnienia między światem wewnętrznym („ja”) i światem zewnętrznym („nie-ja”). Regulacyjna rola obrazu samego siebie polega przede wszystkim na tym, że jest on potężnym źródłem motywacji do podejmowania działań na rzecz ochrony, podtrzymania i rozwoju własnej osoby. Obraz samego siebie posia,dać może rozmaite właściwości treściowe, formalne i funkcjonalne. Obraz ten może więc być mniej lub bardziej zintegrowany, a jego punktem odniesienia mogą być stany idealne, stany przeciętne dla populacji, grupy społecznej czy też określonej osoby. Ukształtowanie się obrazu samego siebie stanowi podsta­wę wytworzenia się oceny samego siebie — samooceny, która dotyczyć może różnych treści „własnego ja”, może być mniej lub bardziej ogólna, przy czym różne mogą być też kryteria oceniania siebie.

Piotr Więcewski

Cześć, jestem Piotrek i od roku prowadzę różnego rodzaju strony i między innymi ten blog. Chciałbym, abyś dołączył do mnie w tej technicznej przygodzie i został na dłużej 🙂